In interacties en samenwerking spreekt iedereen  tegelijkertijd twee talen. Ook als we ons er niet bewust van zijn, spreken we de taal zonder woorden. Altijd. Dat is de universele menselijke moedertaal, waarmee we over de hele wereld contact kunnen maken. Het is ieders primaire taal - de taal die baby's al verstaan. De taal is ons zo eigen dat we er niet in onderwezen zijn. Stemhoogte, klank, expressie, lichaamshouding, handen en voeten. We registreren en interpreteren zintuiglijk de expressie en uitstraling van anderen. 

​

Die lichaamstaal kan voor oprechte verbinding zorgen. Maar ook voor ruis op de lijn. Als we niet checken wat we waarnemen, nemen we het voor 'waar' aan. 

​

Ons lichaam geeft ook onszelf feedback. Woorden kunnen liegen, lichamen vinden dat lastig. Als we ons bewust zijn van onze hartslag, ademhaling, temperatuur, spierspanning, energie, conditie enz dan hebben we alle informatie die we nodig hebben om ons leven richting te geven. 

 

De APK pleit voor bewuste tweetaligheid. Dat geeft tools in gesprekken en vergaderingen. In werkrelaties met burgers, externe partners en collega's. Privé met vrienden, familie en partner. En in de relatie met onszelf wat betreft onze vitaliteit en gezondheid